Reflectie Korthagen. 

  1. Handelen: Wat gebeurd er?

  2. Terugblikken: Wat is er gebeurt?

  3. Bewustwording.

  4. Alternatieve mogelijkheden: Wat ga ik de volgende keer beter doen?

  5. Uitproberen: Nieuwe handeling, anders dan de eerste handeling.

WPL.

Mijn stage liep ik in groep 1. Ik moest de kinderen in de rij zetten bij de deur van het klaslokaal. Ik noemde elke keer een jonge en meisje op die dan samen in de rij konden gaan staan. Op een gegeven moment stonden alle kinderen op en ging ze al praten en lopende naar de deur om daar een ‘rij’ te vormen. Dit ging helemaal mis en niet volgens mijn instructies. Ik kwam er niet bovenuit dus dacht laat maar. Ik voelde me op dat moment overuled en teleurgesteld. Ik was in verwarring van wat er precies gebeurde.

De volgende keer als ik de kinderen in de rij moet laten staan ga ik van te voren duidelijk communiceren hoe we dat gaan doen. Luisteren ze niet dan beginnen we weer helemaal opnieuw en mag iedereen weer terug om zijn of haar stoel en moeten ze wachten tot ik hun naam heb genoemd.

 

Studie.

Ik wilde blok 2 goed gemotiveerd starten en gelijk goed gaan werken aan opdrachten, zodat ik niet achter zou lopen. Ik had een planning gemaakt en wilde me daar aan gaan houden.

Helaas is dit niet zo gegaan. Ik was mijn totale motivatie kwijt en heb me helemaal niet aan de planning gehouden. Ik liep erg achter met de opdrachten, waardoor ik in de laatste week voor de deadline nog flink hard aan school moest werken. Ik ben hierover teleurgesteld. Teleurgesteld in mijzelf. Ik had beter van mijzelf verwacht. Waarom heb ik me niet gewoon aan die planning gehouden zo moeilijk is dat nou ook weer niet en kost uiteindelijk minder tijd.

Mijn voornemen is dat ik in blok 3 gelijk gemotiveerd start weer een planning maak en dit keer ga ik mijzelf daar wel aan houden. Zodat ik niet weer teleurgesteld raak in mijzelf.

 

Persoonlijk.

Ik wilde in blok 2 hard en gemotiveerd verder gaan met de pabo. Helaas was mijn motivatie ver te zoeken en begon ik een beetje te twijfelen aan mijn studiekeuze. Niet dat de pabo niet bij mij past of dat ik mijzelf niet als juf zie, maar vooral omdat de studie en college mij niet meer aanspraken en ik het saai vond. Doordat ik hier achter kwam ging ik ook minder gemotiveerd naar school waardoor het me allemaal nog minder aansprak en saaier vond.

Ik ga het volgende blok vol nieuwe moed en motivatie beginnen. Niet alleen maar kijken naar de negatieve dingen, maar vooral of alleen maar naar de positieve kanten. Zo wil ik gemotiveerd blijven en mijn draai vinden op de pabo.